لوبیا خشک (که اغلب به عنوان حبوبات غلات شناخته می شود) ممکن است به برخی از مزایای سلامتی مرتبط با رژیم های غذایی گیاهی کمک کند. لوبیا سرشار از تعدادی ریزمغذی های مهم از جمله پتاسیم، منیزیم، فولات، آهن و روی است و منابع مهم پروتئین در رژیم های غذایی گیاهخواری است.

به ویژه، آنها در میان تنها غذاهای گیاهی هستند که مقادیر قابل توجهی از اسید آمینه ضروری لیزین را فراهم می کنند. لوبیاهای خشک که معمولاً مصرف می شوند.

همچنین سرشار از فیبر کل و محلول و همچنین نشاسته مقاوم هستند که همگی به شاخص لوبیا چیتی زودرس گلیسمی پایین این غذاها کمک می کنند.

آنها همچنین مقادیر زیادی پلی فنول را فراهم می کنند که بسیاری از آنها آنتی اکسیدان های قوی هستند. مداخله و تحقیقات آینده نگر نشان می دهد که رژیم های غذایی حاوی لوبیا باعث کاهش کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم، تأثیر مطلوب بر عوامل خطر سندرم متابولیک و کاهش خطر بیماری

ایسکمیک قلبی و دیابت می شود.

مصرف نسبتاً کم لوبیا در آمریکای شمالی و اروپای شمالی را می توان به یک تصویر منفی آشپزی و همچنین به ناراحتی روده ای نسبت داد که به محتوای الیگوساکارید لوبیا قرمز کپسولی نسبت داده می شود.

روش‌های پخت و پز مانند جوانه زدن لوبیا، خیساندن و دور ریختن آب خیساندن قبل از پختن، لوبیا قرمز محلی و پختن در آب با pH قلیایی‌تر می‌تواند محتوای الیگوساکارید را کاهش دهد. تلاش های تبلیغاتی برای افزایش مصرف لوبیا مورد نیاز است.

لوبیا خشک نقش برجسته ای در رژیم غذایی بسیاری از گیاهخواران دارد و ممکن است به برخی از مزایای سلامتی لوبیا چشم بلبلی ایرانی مرتبط با این الگوی غذایی کمک کند.